Mapa strategiczna podzielona została na setki regionów pogrupowanych w większe prowincje. Każdy region trzeba osobno podbić, ale już zarządzanie nimi odbywa się w skali całych prowincji – dzięki takiemu rozwiązaniu, gracz nie traci czasu na zajmowanie się zbyt dużą ilością szczegółów, a zamiast tego może obrać politykę dla danego rejonu i skupić się na dowodzeniu armiami. Oprócz dowodzenia z perspektywy mapy strategicznej, wielokrotnie prowadzimy swoje wojska do bitew toczonych w czasie rzeczywistym, w których uczestniczą nierzadko dziesiątki tysięcy żołnierzy. Mogą w nich brać udział jednocześnie zarówno jednostki lądowe jak i flota. Daje to ciekawe możliwości taktyczne – przykładowo okręty uzbrojone w katapulty osłaniające żołnierzy lądujących na plaży. Bitwy rozpoczynają się w różny sposób, zależny od okoliczności, jak choćby przez wspomniane wcześniej lądowanie na plaży. Choć rozstawienie oddziałów w polu nie zniknęło, to twórcy zdecydowali się być pod tym względem bardziej elastyczni. Do dyspozycji otrzymujemy również różne machiny oblężnicze – katapulty, balisty, wieże oblężnicze, tarany i inne. Ułatwieniem w dowodzeniu armiami w boju jest nowy widok kamery. W dowolnym momencie można ją oddalić – obserwujemy wówczas pole bitwy z góry, a nasze jednostki przedstawione są w formie uproszczonych ikon. Ze względu na wielkość miast, ich zdobycie nie ogranicza się do utrzymania centralnego placu przez kilka minut. Walki trwają w różnych dzielnicach, a przejęcie kontroli nad metropolią wymaga zrealizowania kilku dynamicznie przyznawanych celów.
Total War: Rome II wykorzystuje unowoczesniony silnik graficzny Warscape engine, oddający najdrobniejsze szczegóły starć. Gra pozwala dosłownie zawiesić kamerę nad ramieniem poszczególnych żołnierzy – zmienia się wówczas perspektywa na trzecioosobową, a obraz nieraz się trzęsie jak w dobrym filmie akcji. Twórcy duży nacisk położyli na ogromną szczegółowość postaci – każda z nich ma własny szkielet animacji i mimikę twarzy. Pojedynki między wojownikami zostały zaprojektowane w oparciu o autentyczne techniki starożytnych stylów walki – żołnierze dźgają, unikają ciosów przeciwnika, atakują wrogów tarczą. Przerywniki filmowe przed co większymi bitwami stworzone zostały na silniku gry, a generałowie przemawiają do swoich podwładnych. Również otoczenie zostało oddane z dużą pieczołowitością – miasta mają specyficzną dla regionu architekturę, mury pokryte są malunkami, budynki walą się pod ostrzałem katapult, dym rozprasza światło słoneczne, a ekwipunek walczących ulega zniszczeniu i zabrudzeniu. Podbite miasta zmieniają wygląd na mapie strategicznej – po przybliżeniu można dostrzec zrujnowane budynki, ciała poległych i krążące nad nimi sępy. W grze powraca tryb dla wielu graczy w którym gracze toczą ze sobą indywidualne bitwy lub prowadzą całe kampanie.
Frakcje:
- Erawiskowie
- Insubrowie
- Liguria
- Nori
- Recja
- Skordyskowie
- Tryballowie
- Wenetowie
- Ateny
- Cypr
- Cyrenajka
- Epir
- Knossos
- Massalia
- Sardes
- Sparta
- Syrakuzy
- Trapezunt
- Ateńska bule
- Epiroccy arystokraci
- Spartańska geruzja
- Arystokracja Syrakuz
- Rzym
- Eduowie
- Atrebartowie
- Arwernowie
- Bojowie
- Karnutowie
- Galacja
- Helwetowie
- Namnetowie
- Nerwiowie
- Piktonowie
- Sekwanowie
- Trewerowie
- Wiwiskowie
- Wolkowie
- Estiowie
- Anartowie
- Budynowie
- Cheruskowie
- Cymbrowie
- Gutonowie
- Fryzowie
- Lugiowie
- Markomanowie
- Rugiowie
- Swebowie
